Gdy ludzie pracują razem, to jak dwie ostrza tęga. Albo ocierają się nawzajem i wyostrzają się nawzajem, albo zniszczą się nawzajem i zardzewieją.
Kobieta wzgardzona, talerz pusty, dom opuszczony – to jest zupełnie to samo!
Kto szuka szczęścia między ludźmi, ten się na wątłej opiera trzcinie.
Suchy rok chleba nie traci.
Jak błoto po kolana, to i kiecka zachlapana.
Smutne godziny trwają długo.
Dosyć jedno umieć, a dobrze.
Jak Lach tak Rusin po szkodzie mądrzeje, niechże się jeden z drugiego nie śmieje.
Radość i wiara? nierozłączna para.
Piękne słowa nie są wiarygodne, wiarygodne – nie są piękne.
