O roztropności i mądrości

 W maju przymrozków ile,do świętego Michała tyleż.

 Nie ma tego złego, co by na dobre nie wyszło. Przeminie urok złotych jasności, a przyjdzie zieleń młodości. Przez próby i cierpienia dosięgniemy prawdy.

 Na Zaduszki nie ma w ogrodzie ani pietruszki.

 Łatwe nagany i łatwe pochwały już niejednego człeka zmarnowały.

 Ani się woda wróci, która upłynęła,także ani godzina, która już minęła.

 Od starych kruków młode uczą się krakać.

 Lepiej zapalić świeczkę, niż narzekać na ciemność.

 Wspaniały jest ten, którzy szuka prawdy, ale człowiekiem niesłychanym jest ten, który ją znalazł.

 Śmierć dzieci fraszką w porównaniu z ich hańbą.

 Po upływie pięciu pokoleń ginie zarówno dobra, jak i zła sława.