Laudator temporis actichwalca przeszłości; konserwatysta.
Cogito, ergo sum. Dubito, ergo cogito. Dubito, ergo sum. Ja jestem, bo myślę. Wątpię, więc myślę. Wątpię, więc jestem.
Amicum perdere est damnorum maximum. Przyjaźń jest darem najcenniejszym, a utrata przyjaciela największą stratą.
Nil nisi benemów dobrze lub wcale.
Non scholae, sed vitae discimus. Nie dla szkoły, lecz dla życia uczymy się. Cóż bowiem jest trudniejszego od poznania siebie? Cóż zaś jest łatwiejsze, przyjemniejsze niż mącenie roztropności?
Dum spiro, spero. Dum tempus habemus, operemur bonum. Carpe diem, quam minimum credula postero. Ad meliora. Verba volant, scripta manent.
Non nobis solum nati sumus ortusque nostri partem patria vindicat, partem amici - nie tylko dla siebie samych jesteśmy urodzeni, nasze pochodzenie domaga się części dla ojczyzny, części dla przyjaciół.
Dum inter homines sumus, colamus humanitatem. Ibi tota nostra philosophia est. Dum vivimus, vivamus.
Non scholae sed vitae discimus. Nie dla szkoły, lecz dla życia uczymy się. Non est vivere sed valere vita. Życie to nie jest istnienie, lecz sprawność.
Memento mori, senex. Reminiscere finis. Labor est voluptas. Divitiae corruptio: nemo enim quaerat felicitatem ab illis vetula.
