Nonsapientia magna est, quam nescire id, quod nescis. Audentia est viam ad astra aperire. Amicorum absentia longa sidera nobis.
Starołacińska sentencja o mądrości, odwadze i przyjaźni, podkreślająca, jak ważne jest poznanie swojej niewiedzy, odwaga do odkrywania nieznanego i wartość przyjaciół.
Sic vi pacem para bellum -
chcesz pokoju szykuj się na wojnę.
Dum spiro, spero. Dum tempus habemus, operemur bonum. Carpe diem, quam minimum credula postero. Ad meliora. Verba volant, scripta manent.
Nil nisi benemów dobrze lub wcale.
Quod verum est, meum estco jest prawdziwe, jest też moje.
Errare humanum est, sed in errare perseverare diabolicum. Zgadza się, błędy są rzeczą ludzką, ale niepojęte jest upieranie się przy błędach.
O sancta simplicitas!o święta naiwności!
Gutta cavat lapidem, non vi sed saepe cadendo - Kropla drąży skałę, nie siłą, ale częstym spadaniem.
Dum spiro, spero, dum spero, amo; dum amo, vivo. Dum vivo, scribo, dum scribo, degustatori mortis sum. Ubi cessavi, desinam.
Dum anima est, spes esse dicitur – mówi się, że dopóki jest życie, jest nadzieja. Si vis pacem, para bellum – Jeśli chcesz pokoju, przygotuj się do wojny.
Błądzić jest rzeczą ludzką; upierać się przy błędzie jest diabelską; a popadać w błąd z niewiedzy, kiedy można dojść do prawdy przez rozum i wiedzę, to jest głupotą. Mędrzec upiera się przy swoim zdaniu tylko tak długo, jak nie spotka się z lepszym.
