Dum spiro spero. Dum inter homines sumus, colamus humanitatem. Finis origine pendet. O vita! Amoras quid solutas?
Mądrość w pojedynkę nie jest wystarczająca, jest niebezpieczna. Potrzebna jest także dobroć, która jest bezpieczna. Ale przede wszystkim, bez względu na kwotę mądrości i dobroci, wzajemne szanowanie jednostek jest niezbędne.
Dum loquimur, fugerit invida aetas: carpe diem, quam minimum credula postero. Mówiąc, zazdrosny czas ucieka: korzystaj z dnia, jak najmniej ufając jutru.
Odi profanum vulgus et arceonienawidzę ciemnego tłumui trzymam się odeń z daleka.
Cum tacent, clamant(milcząc wołają)milczenie jest wymowniejsze od mowy.
Non scholae, sed vitae discimus. Nie dla szkoły, ale dla życia uczymy się. Nie ucz się dla szkoły, lecz dla życia.
Relata referopowtarzam, co ułyszałem.
Veritatem dies aperit. Verum enim ipsum natura, non hominum inscitia aut stultitia, in aperto est.
Gallus in suo sterquilinio plurimum potestkogut tylko na własnym gnojowisku dużo może.
Bonum ex malo non fitdobro nie rodzi się ze zła.
