
Zabicie tych, których kochamy, nie jest najgorszą rzeczą jaką możemy ...
Zabicie tych, których kochamy, nie jest najgorszą rzeczą jaką możemy im zrobić.
Twardzi ludzie są zazwyczaj tymi, którzy potrzebują najwięcej czułości.
Nie ma na świecie żadnej nagrody, żadnego znaku uznania, które mogłyby równać się z satysfakcją płynącą z klarowności umysłu, którą daje długotrwałe i napięte zachowanie się zgodnie z własnymi zasadami.
Chciałabym, żebyś zawsze pamiętał – miłość mieszka w codzienności, w drobnych gestach, uśmiechu, dobrym jedzeniu, dzieleniu się i prostocie.
Zasada jest prosta. Nigdy nie kłam komuś, kto
ci ufa i nigdy nie ufaj komuś, kto cię okłamał.
Do najprzyjemniejszych momentów w życiu należą te, kiedy nie możesz przestać uśmiechać się po spotkaniu lub rozmowie.
Nie żałuję tego, co było między nami. Żałuję tego, czego nie było.
Pewnego dnia zjawi się ktoś, kto przytuli Cię tak mocno, że wszystkie Twoje rozbite kawałki skleją się w całość.
W końcu się poddajesz. Nie walczysz, nie krzyczysz, nie płaczesz. Patrzysz obojętnym wzrokiem na to, co Cię otacza i już nie potrafisz zrozumieć o co było to zamieszanie. Nie interesuje Cię już czy ktoś odejdzie albo czy może zranić. Zgadzasz się na wszystko. Umarłaś, sama przyznaj.
Pamięć podsuwa nam swoje dary tylko popchnięta przez coś teraźniejszego.
Potrafimy wytrzymać prawie każdy ból, jeśli możemy żywić nadzieję, że przeminie. Lecz kiedy jesteśmy przekonani, że nie przeminie nigdy, staje się nie do wytrzymania.