
Świat nas nie zna i nam umyka.
Świat nas nie zna i nam umyka.
Świat, który wyobrażają sobie naukowcy, jest teraz bardzo różny od świata, który wyobrażali sobie ich koleżanki i koledzy sprzed pięćdziesięciu lat, a nie mówiąc już o ich przodkach sprzed stuleci.
Świat cały jest jedną wielką ironią. Słońce nadchodzi kiedy jej nie oczekujemy, potem spada kometa kiedy jesteśmy pełni szczęścia.
Nikt nie potrafi unieść całego świata na swoich barkach.
Rozjaśnij kąt, w którym jesteś, a oświetlisz cały świat.
Twoje ego tak się rozrosło, że ci przesłania świat.
Świat to miejsce, gdzie wartości są odwrócone. Co jest ważne, staje się mało znaczące, a co jest mało znaczące, staje się ważne. To miejsce, gdzie ludzie skupiają się na powierzchownościach, zamiast na głębiach.
Trzeba najpierw przemyśleć świat, zanim zechce się go zmieniać.
Świat jak mydlana bania,
na słomce wisząc Bożej,
drży, chwieje się i kłania,
kręcąc się w barwach zorzy.
Nie możemy być zupełnie pewni, czy świat, który widzimy, jest rzeczywisty. Jeśli więc chcemy zrozumieć, co naprawdę jest istotą świata, musimy zadać sobie pytanie, jakie jest źródło naszej wiedzy o świecie.
Na świecie mogłoby być więcej facetów takich jak ty.