Wszyscy umieramy. Świat to tylko hospicjum ze świeżym powietrzem.
Wszyscy umieramy. Świat to tylko hospicjum ze świeżym powietrzem.
Nie jesteśmy istotami przestrzennymi, które panują nad czasem. Jesteśmy istotami czasowymi, które mają prawo do odrobiny przestrzeni. To jest cała prawda.
Pomyśl, jak rzadko zdajesz sobie sprawę, że istnieje na tym świecie ktoś, kto może znać prawdę o tobie, prawdę, jakiej sam o sobie nie znasz. Zamknij się w sobie jeszcze bardziej i żyj dla siebie.
Stajemy się mądrzy nie przez zapamiętywanie nowych faktów, ale przez zdolność do stalego kwestionowania tych, które już znamy. Taka postawa to podstawa nauki.
Świat jest jak wielka książka, którą ciągle odkrywamy. Każda strona, to nowy dzien, nowa przygoda. Pozwólmy się zaskoczyć tym co niesie przyszłość.
Ciekawość jest jednym z trwałych i pewnych sposobów szczęścia. Przepędza nudę. Jak lub zdziwienie, jest antydotum na naszą banalność. Każde zdarzenie jest teraz ciekawe i inspirujące.
Świat, który widzimy na co dzień, jest tylko jednym z wielu możliwych, a my jesteśmy tylko jednym z wielu możliwych ja.
Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz iść naprzód.
Kiedy przychodzi na świat nowa myśl, spogląda na niego z aspektu absoluciej nowości. Zawsze pojawia się nagle, spontanicznie, niezależnie. I nie zawodzi, bo niesie ze sobą własny umysł.
Prawdziwy świat zaczyna się w tym momencie, kiedy skończyło się to, co nazywamy dzieciństwem. Ale wielu ludzi, może nawet większość, nigdy nie zaczyna prawdziwego świata.
Świat nie jest ani dobry, ani zły, ani prawdziwy, ani fałszywy. Jest po prostu porównawczy. Jest na tyle dużym i bogatym, że w każdym zawiera całą resztę.