Żeby móc kochać świat, trzeba od niego uciec...
Kiedy patrzysz w przepaść, przepaść też patrzy na ciebie. Kiedy spojrzysz długo w otchłań, otchłań też spojrzy w ciebie.
Nie jest dobrze jechać, czując urazę do mijanego świata.
W raju wybuchła bomba.
W krajobrazie duszy to, co myślimy o świecie złotą trawą się odznacza, srebrne rzeki to nasze pragnienia, a to co czynimy, tworzy drzewa. Jedni mają puszcze, drudzy pustynie, pole do biegu mają ci, którzy nie myślą.
Na tym świecie nie ma nic pewnego, a już najmniej pewna jest przyszłość.
Świat ciągle sie zmienia, nic nie stoi w miejscu. Jeżeli człowiek mówi „To zawsze robiłem tak, zawsze uważałem to za dobre”, to jest to niefajne. Trzeba być otwartym na zmiany, bo wszystko ciągle sie zmienia. Trzeba dostrzegać te zmiany i na bieżąco sie do nich dostosowywać.
Świat jest pełen szczegółów, od których zaczynają się historie.
Świat jest jak książka, a kto nie podróżuje, czyta tylko jedną stronę. Każdy nowy kraj, każde nowe miejsce, daje nam możliwość czytania kolejnego rozdziału ludzkiego doświadczenia.
Świat jest jak książka, którą każde pokolenie pisze na nowo. My, ludzie, jesteśmy jak literami, które na przemian odradzają się i znikają. Nie ma tu stałości, tylko ciągła zmiana, i to jest piękne.
