Często ludzie myślą, że szczęście to cel. Ale szczęście to efekt uboczny odważnego podejmowania decyzji i życia w zgodzie ze swoją prawdziwą naturą.
Nie ma na świecie takiego skarbu, który by mógł równać się z poczuciem prawdziwego szczęścia. Prawdziwe szczęście nie jest związane z posiadaniem bogactwa materialnego, ale z wewnętrzną satysfakcją i radością z życia.
Szczęście to nic więcej, jak dobre zdrowie i pamięć. Samo najlepsze jest jedynie, że kiedy jesteśmy zdrowi, nie myślimy o nim. A jeżeli o nim myślimy, nie jesteśmy szczęśliwi.
Szczęście to nie jest coś, co do nas przychodzi z zewnątrz, to coś, co powstaje w głębi naszej duszy. Wymaga uważnego pielęgnowania, opieki tak delikatnej jak opieka nad kwiatem. Czy jesteśmy szczęśliwi, czy nie, zależy wyłącznie od nas samych.
Szczęście to nie coś gotowego. Pochodzi ono z twoich działań. Nie czekaj zatem, aż szczęście samo cię odnajdzie – to ty masz za nie poszukać, podjąć kroki, by je odnaleźć. Twoje szczęście jest w twoich rękach.
Szczęście jest niczym piękno dnia. Nie jestem w stanie tego określić, ale wiem, że to jest. To jest jak ze słońcem. Czasem, kiedy świeci, nawet nie zwracam na to uwagi. Ale kiedy go nie ma, zauważam jego brak i zaczynam tęsknić.
Szczęście to pragnienie powtarzalności, powtarzalność jakiejś głęboko ukochanej chwili.
Szczęście to tylko chwila, nie dłuższa, niż uderzenie serca bijącego raz wolno, ale silnie.
Szczęście to nie coś co jest już wykonane. Pochodzi ono z Twoich własnych działań.
Nie ma szczęścia dla tego, kto nie podróżuje na nim. Szczęście jest drogą. Nie przeznaczeniem.
Szczęśliwi są ci, którzy nic nie oczekują, bo nigdy nie będą rozczarowani; surowo osądzani przez tych, którzy nieustannie oczekują cudu, zawsze okazują się słabsi, niż oczekiwano
Szczęście to nie jest stan, to droga. To nie jest cel, to jest styl życia. To jest wybór, decyzja, determinacja.