Nie oczekujcie, że to, co jest w zewnętrznym świecie, przyniesie szczęście. To nie ma żadnego znaczenia. Szczęście zależy od samych was, od waszych myśli.
Szczęście jest jak motyl. Im bardziej go gonić, tym bardziej unika nas. Ale jeśli skoncentrujemy się na innych rzeczach, przyjdzie i usiądzie ci na ramieniu.
Szczęście to nie cel, ale sposób podróżowania. Nie jesteśmy na tej ziemi, aby być szczęśliwymi, ale aby robić coś, co samo w sobie jest wartościowe, co daje nam poczucie własnej godności, co sprawia, że czujemy się potrzebni, że mamy cel.
Szczęście to nie cel, ale sposób podróżowania. Szczęście nie polega na tym, co się osiąga, posiada czy kupywa, ale na tym, co myśli i czuje.
Dwadzieścia lat później będziesz bardziej zawiedziony rzeczami, których nie zrobiłeś, niż tymi, które zrobiłeś. Więc zrzuć cumy. Popłynąć z dala od bezpiecznej przystani. Złap w żagle porywające wiatry. Odkryj. Śnij. Odkryj.
Człowiek nie jest nigdy tak szczęśliwy jak się mu wydaje, ani tak nieszczęśliwy jak to odczuwa. Rzeczywistość jest zawsze gdzieś pośrodku, pomiędzy zadowoleniem, a rozpaczą.
Szczęście to coś, czego nie możemy mieć na własność, możemy je tylko dzielić. Dzieląc się nim, stajemy się jego właścicielami.
Nie musisz czuć się szczęśliwy, żeby być szczęśliwy. To prawda. Najpierw się zdobywasz na odwagę, potem działasz pomimo strachu, a już na końcu przychodzi nagroda.
Szczęścia nie da się nauczyć, nie da się tego kupić, nie da się przygotować, nie da się oszukać. To jest – albo nie ma. I tylko tyle.
Szczęście jest jak motyl. Im bardziej go gonić, tym bardziej unika. Ale jeśli skupisz się na innych rzeczach, przyjdzie i usiądzie Ci na ramieniu.
Szczęście to nie jest cel, to jest sposób podróżowania. Szczęście to nie coś, co osiągamy, to coś, co doświadczamy.
Szczęście to nie cel, ale ścieżka. Szczęście oznacza robienie tego, co chcesz i bycie tym, kim chcesz być. Szczęście to nie mieć wszystkiego, ale cieszyć się wszystkim, co masz.