Rzeczywistość jest wszystkim, co nie znika, kiedy przestajemy w to wierzyć.
Miała blond włosy i usmiech, który zdawał się nigdy nie znikać.
(...) a jeśli kiedyś znika ktoś, kto nas zna, tracimy jakąś wersję samych siebie.
Jak skryć się przed czymś, co nie znika.
Serca znikną, a gwiazdy za nimi, jedno jest złamane, jedno świeci pustkami.
Zanim piękno zniknie z tego świata, będzie jeszcze przez chwilę istnieć jako pomyłka.
Znika jak cień, którego nigdy nie było.
I zniknął. O tym, że w ogóle tutaj był świadczyły zaparowane od naszych oddechów szyby.
W ciemności człowiek zanika.
Przyjaźń jest drogą, która zanika w piasku, jeśli bez wytchnienia się jej nie odnawia.