Jedyna wolność to zwycięstwo nad samym sobą.

 Wolność to nie jest stan, który zostaje nam dany jak prezent. To zadanie. Wolność to odpowiedzialność i ciężka praca. To wysiłek, trud i walka. Wolność to ciągła walka, żeby nie dać się zniewolić.

 Człowiek sprawiający innym prawdziwe i trwałe dobro i zadowolenie, zawsze musi przede wszystkim dać wolność. Wolność jest najpilniejszym z naszych pragnień, także najrzadziej spełnianym.

 Wolność jest zachwycająca. Tylko bezsilni mogą uwierzyć, że ich rozlew się kończy. Siły wolności są nieodmierzone.

 Wolność wydawała się zaprzeczeniem wolnością. A jednak, wolność nie istnieje, jeśli nie jest to wolność rzucania wyzwań, pytań, wątpliwości, spokojnych wieczorów.

 Wolność nie wywodzi się z pełnej swobody w czynieniu wszystkiego, co komu tylko przyjdzie do głowy, ale z umiejętności dobra decyzji, która prowadzi do pełnej samorealizacji.

 Wolność jest największym osiągnięciem człowieka. Tylko on sam może sobie ją zafundować. Niestety, większość ludzi woli uciekać w ramiona zniewolenia, bo wolność wymaga odpowiedzialności - czego wielu ludzi boi się jak ognia.

 Człowiek człowiekiem może być tylko wśród ludzi. Szczęście i wolność są możliwe tylko w obrębie społeczeństwa.

 Wolność jest jak powietrze. Dopóki go mamy, nie doceniamy jego wartości. Dopiero kiedy go brakuje, zdajemy sobie sprawę, jak jest cenny.

 Wolność nie jest stanem, w którym obywa się bez jakichkolwiek norm. Shać, które nie jest do niczego zobowiązane, staje się arbitralną, absolutną i przyczynia się do niszczenia osobowości ludzkiej i społeczności.

 Wolność to dążenie do zasady, że człowiek jest dobry, kiedy postępuje według własnej woli i nie krzywdzi przy tym innych. Zawsze rzuci to pytanie - czy mamy prawo postępować według własnej woli, jeżeli tym samym krzywdzimy innych?