Tylko w świecie wolności, sprawiedliwości i prawdy warto żyć.

 Wolności uczymy się po cichu, sama wolność to głośny krzyk. Przyzwyczajamy się do niej tak, jak do oddechu, niezauważalnie. Nie wolno nam zapominać, że każda chwila wolności to moment zwycięstwa.

 Człowiek sprawiający innym prawdziwe i trwałe dobro i zadowolenie, zawsze musi przede wszystkim dać wolność. Wolność jest najpilniejszym z naszych pragnień, także najrzadziej spełnianym.

 Wolność spoczywa w sercach ludzi; kiedy umiera tam, żaden konstytucja, żaden prawo, żadne sądy nie mogą ją ocalić.

 Wolność jest jedyną wartością, dla której warto oddać życie, bo tylko bez niej życie zamienia się w upokarzającą niewolę.

 Nic nie jest trudniejsze do kontrolowania, bardziej niebezpieczne do prowadzenia, ani bardziej niepewne w sukcesach, niż zapanować nad wolnością człowieka.

 Wolność to prawo do mówienia, że dwa plus dwa równa się cztery. Gdy to jest zagwarantowane, wszystko inne pójdzie za tym.

 Wolność jest niczym więcej niż szansą na bycie lepszym, chociaż nie zawsze bycie lepszym oznacza bycie wolnym. Czasem wybieramy bezpieczeństwo zamiast wolności, bo wolność niesie ze sobą ryzyko.

 Wolność to luksus, który nie każdy potrafi zrozumieć. Człowiek jest wolny, gdy potrafi porzucić skomplikowane pomysły i zwykłe życie, żeby odnaleźć istotę swojego istnienia. Wolność jest podróżą w nieznane, w poszukiwaniu prawdy.

 Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na tym, żeby nie robić tego, czego się nie chce. To znaczy, że prawdziwa wolność to prawo do odrzucenia. Wolność to nie brak ograniczeń, ale umiejętność wyboru.

 W prawdziwej wolności nie chodzi o to, by robić to, na co ma się ochotę, ale by nie musieć robić tego, na co nie ma się ochoty.