To, co czeka mnie na końcu snu, winno być końcem ...

 Wolność nie jest stanem natury człowieka, ale wytworem kultury: to człowiek jest jedynym zwierzęciem, które musi pracować na swoją wolność.

 Nie można być wolnym człowiekiem, jeśli żyje się wśród dżungli pełnej łotrów. Nie możemy udawać, że jesteśmy wolni, gdy jesteśmy odizolowani od innych. Wolność to nie samotność. Wolność to solidarność.

 Wolność to nie posiadanie praw, to być panem swoich praw. Każda wolność, której nie umiemy używać dla siebie samych, staje się narzędziem naszej niewoli.

 Wolnym być – to znaczy myśleć. To znaczy nie akceptować żadnej niewoli, nawet tej złotej. To znaczy zawsze, w każdym miejscu i w każdych okolicznościach pozostać wiernym sobie.

 Wolność jest niczym, jeżeli nie zawiera wolności ryzyka, wolności popełnienia błędów, wolności doświadczania życia w pełni. To jest jej istota: ryzyko, błąd, niepewność, niewiadoma, niezgoda.

 Wolność nie jest świętością; świętość wolności jest. Każda wolność, która nie zakończy się na świętości, zatruta jest zepsuciem.

 Nie ma wolności bez solidarności. Wolność jest tylko wtedy, gdy jest to wolność uczestnictwa w życie, wolność mająca głos, wolność zdobywania świata. Wolność, która jest zdobyciem przez człowieka swojego miejsca na ziemi i w świecie, zdobyciem, które jest wymaganiem i upomnieniem siebie samego.

 W chwili, gdy przestajesz bać się opinii innych ludzi - przestajesz być owcą, stajesz się lwem! Wielki ryk rodzi się w twym sercu, ryk wolności!

 Wolność jest tym wyżej ceniona, tym wyższa jest jej cena. Wolność wiąże się zwykle z trudem. To jest jej prawdziwa miara. Trud téj wolności polega często na pokonaniu w sobie tego, co przeciwdziała jej pełnemu rozwojowi.

 Wolność jest prawdopodobnie najtrudniejsza z rzeczy, gdyż znaczy się na rynku samym, gdzie nikt cię nie prowadzi, a ty sam decydujesz o wszystkim.