Wolność nie jest prostą permissywnością. Jeżeli człowiek ma być prawdziwie wolny, to musi być wolny z prawdy i przez prawdę. Prawda go uwolni. Bez prawdy wolność jest iluzją, a jej realizacja przynosi niewolę.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, ale na nie robieniu tego, czego się nie chce. To jest prawdziwa wolność.
Życie bez wolności jest jak ciało bez duszy. Wolność jest tym, co daje nam siłę do codziennego działania. Wolność jest najcenniejszym darem, który możemy otrzymać. Bez wolności jesteśmy tylko pustymi skorupami, bez możliwości wyrażania siebie.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co chcemy, ale na tym, że nie musimy tego robić, czego nie chcemy. Wolność to nie tylko prawo, ale przede wszystkim obowiązek.
Prawdziwy człowiek swobodny to tylko ten, kto potrafi wszystkiego się powstrzymać. Bo nie zależność od tego, co nam sprzyja, uczyni nas wolnymi. Wolność zaczyna się wtedy, gdy potrafimy powiedzieć 'nie'.
Wolność to jedna z najszlachetniejszych rzeczy, które Bóg dał człowiekowi. Ale to nie jest wolność 'od' obowiązków, lecz wolność 'do' spełniania obowiązków.
Wolność nie jest byle jaką licencją, nie jest prawem do czegokolwiek. Wolność jest darem, jest obowiązkiem, jest szansą, jest wyzwaniem.
Niepewność jest nieodłącznym elementem ludzkiego losu, tak jak wolność nie jest dana w pakiecie z życiem, ale musimy ją dzielnie zdobywać i utrzymywać.
Wolność jednostki, w każdym z tych aspektów, ograniczona jedynie przez to, co jest niezbędne dla zachowania tej samej wolności dla innych, jest sprawiedliwym wymogiem. Granice osoby są rozciągane aż do momentu, w którym zaczynają się prawa drugiej osoby.
Wolność to prawo do tego, co dozwala prawo; do tego, co prawo zabrania, wolność nie ma prawa.
