Wolność nie leży w byciu wolnym, ale w stawaniu się wolnym. Ta droga ku wolności jest drogą gruntownej transformacji, przemiany, która prowadzi do prawdziwego poznania samego siebie.
Wolność to prawo do tego, co mówi prawo, a siła, gdy jest zjednoczona z wola, ale nie z prawem, nazywana jest niewłaściwie wolnością.
Nie ma wolności bez solidarności. Wolność jest tylko wtedy, gdy jest to wolność uczestnictwa w życie, wolność mająca głos, wolność zdobywania świata. Wolność, która jest zdobyciem przez człowieka swojego miejsca na ziemi i w świecie, zdobyciem, które jest wymaganiem i upomnieniem siebie samego.
Wolność nie jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy żadna ilość politycznej wolności nie uzupełni pustki serca człowieka, który jest niewolnikiem swojej własnej moralności.
Wolność nie jest pojęciem stałym. Można być wolnym na wiele sposobów. Nie jest też prawdą, że wolność jednego kończy się tam, gdzie zaczyna się wolność drugiego. Wolność zawsze jest wolnością od czegoś.
Wolność nie jest stanem natury człowieka, ale wytworem kultury: to człowiek jest jedynym zwierzęciem, które musi pracować na swoją wolność.
Wolność jest jak powietrze. Dopóki go nie brakuje, nie zdajesz sobie sprawy, jak bardzo jest niezbędny. Człowiek pozbawiony wolności szybko traci człowieczeństwo, stając się tylko odbiciem bezkształtnej rzeczywistości, według której jest kształtowany.
Wolność to luksus, na który nie każdy może sobie pozwolić. Ale warto dla niej walczyć, bo wolność daje moc do przetrwania najtrudniejszych prób.
Wolność to nie stan, który przychodzi sam z siebie. To ciągłe dążenie, wybór i odpowiedzialność. Nie ma wolności bez ciężkiej pracy i poświęcenia.
Wolność nie jest niczym, jeśli nie jest to wolnością wyboru. Nie ma znaczenia, jak dobre są twoje wybory, jeśli nie można zrobić innych
