Wolność jest najcenniejszym darem, jaki mogą ofiarować ludzie jedni drugim. To jest odpowiedzialność, uważność, możliwość wyboru, szacunek dla siebie i innych. To jest podstawą wszelkiego postępu i prawdziwego sukcesu.
Wolność to nie brak ograniczeń. To wolność do wyboru własnego sposobu życia, a nie ucieczka od rzeczywistości w raj utopijny.
Nasz umysł jest jak dzikie zwierzę, które zwiałoby, gdy tylko puścimy mu wodzę na jarzmie wolności jego błądzenia.
Najpierw damy każdemu okazję do tego, by się pokazał, później każdemu taką samą szansę. Ale wolność to także prawo do tego, by się nie pokazywać, prawo do anonimowości, izolacji. Wolność to prawo do prywatności.
Człowiek jest wolny wtedy, kiedy może pójsć w kierunku, w którym prowadzi jego dusza, nie zwracając uwagi na to, co jest przewidziane. Wolność to jest równość wśród równych i wolność wśród wolnych.
Człowiek, którego zadowala to, co już osiągnął, jest niewolnikiem wciąż nieodkrytych prawd.
Wolność nie jest pojęciem, które mamy przyjąć bez przemyślenia. Wolność to odpowiedzialność. Nie chodzi o prawo do bycia egoistą, do tylko dbać o swoje potrzeby bez zważania na innych, ale o prawo do bycia sobą, do bycia autentycznym.
Wolność to prawo do tego, co niemoralne. Wolności nie daje ci prawo do tego, co należy zrobić. Wolność jest przedmiotem obawy, jest ponure, jest to koszmar. Ale ponieważ wolność wiąże się z niezależnością, ona jest naszą udręką, jest naszą walką.
Wolność to jedna z najszlachetniejszych rzeczy, które Bóg dał człowiekowi. Ale to nie jest wolność 'od' obowiązków, lecz wolność 'do' spełniania obowiązków.
Nie ma nic pustego w tym świecie jak miłość własna. Wartość człowieka można mierzyć tylko przez ilość wolności oraz prawdy, jaką ofiaruje innym.
