Wolność prawdziwie istnieje tylko tam, gdzie nauka wydźwięku spraw, jakie powodują nasze działania, towarzyszy naszym działaniom. Wolność to sama świadomość.
Wolność nie jest niczym, co moglibyśmy otrzymać jako dar. Wolność to coś, co musimy stworzyć sami. Wolność to nie dziedzictwo, to walka. Wolność to nie idea, to odpowiedzialność.
Wolność, wolność, każdy krzyczy. Nawet wrogowie wolności. Tylko czy po to, aby wolność dać każdemu, kto o nią woła, czy po to, aby ją sobie przywłaszczyć.
Wolność jest najcenniejszym darem, jaki możemy otrzymać lub dać innym. Bez wolności nie ma żadnej innej wartości, nie ma życia, nie ma celu.
Wolność jest jedyną wartością, którą posiada człowiek. Bez niej pozostałe wartości stają się absolutnie bezużyteczne. Umysł staje się prymitywnym, podstawowym instynktem samozachowawczym.
Nie mogę żyć bez wolności, wolność jest powietrzem, które oddycham. Darenie wolności to jak pozbawienie mnie życia.
Wolność jest niczym, jeżeli nie zawiera wolności ryzyka, wolności popełnienia błędów, wolności doświadczania życia w pełni. To jest jej istota: ryzyko, błąd, niepewność, niewiadoma, niezgoda.
Wolność to nie tylko prawo do robienia, co się chce, ale przede wszystkim to, że nie musisz robić, czego nie chcesz. To prawo to odpoczynek i brak poczucia obowiązku.
Wolność jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy równość, jak zrozumiana dzisiaj, jest zaprzeczeniem tej szansy.
Wolność jest niczym – dopóki nie jest używana. Ale wykorzystywana – to potężne narzędzie.
