Wolność jest najcenniejszym tańcem jaki możemy zatańczyć. Tylko w niej każdy krok jest zgodny z muzyką naszej duszy, tylko w niej każdy obrót nosi piętno autentyczności. Ale pamiętajcie, że wolność nie jest zdziczałym pląsem przez życie. Jest tylko i aż tauńcem z taśmą, której nie widać, ale której odczucie nie opuszcza nas ani na krok.
Wolność, wolność! To prawda... Ale co z tego, skoro jestem niewolnikiem mojego serca, myśli, kości i krwi?
Wolność wydawała się zaprzeczeniem wolnością. A jednak, wolność nie istnieje, jeśli nie jest to wolność rzucania wyzwań, pytań, wątpliwości, spokojnych wieczorów.
Nie ma nic pustego w tym świecie jak miłość własna. Wartość człowieka można mierzyć tylko przez ilość wolności oraz prawdy, jaką ofiaruje innym.
Wolność nie jest niczym innym, jak szansą na bycie lepszym, podczas gdy żadna ilość politycznej wolności nie uzupełni pustki serca człowieka, który jest niewolnikiem swojej własnej moralności.
Wolność nie polega na tym, żeby robić wszystko, co się chce, ale na tym, żeby nie robić tego, czego się nie chce. To jest cała wolność.
Wolność jednostki, w każdym z tych aspektów, ograniczona jedynie przez to, co jest niezbędne dla zachowania tej samej wolności dla innych, jest sprawiedliwym wymogiem. Granice osoby są rozciągane aż do momentu, w którym zaczynają się prawa drugiej osoby.
Nasz umysł jest jak dzikie zwierzę, które zwiałoby, gdy tylko puścimy mu wodzę na jarzmie wolności jego błądzenia.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co się chce, lecz na tym, żeby nie robić tego, czego się nie chce. To jest wolność.
Czarodziejka, tęsknota, śnienie, nadzieja, sen, zaćmienie, miłość, blask, szaleństwo, wiedza, męka, cierpienie - wolność jest wszystkim na raz, jest wszechświatem.
