Nie wolno nam zapomnieć, że wolność nie zachodzi sama z siebie. Musi być stale zdobywana i po cichu, i głośno, indywidualnie i zbiorowo, siejąc zyski, ale nieraz przynosząc ofiary.
Wolność to najcenniejsze dobro. Jeżeli nie jest dostatecznie zabezpieczona prawem, zostaje narażona na samowolę tyrana. Gdzie wolność jest słaba, tam ludzie są niewolnikami.
Wolność nie jest stanem, w którym obywa się bez jakichkolwiek norm. Shać, które nie jest do niczego zobowiązane, staje się arbitralną, absolutną i przyczynia się do niszczenia osobowości ludzkiej i społeczności.
Wolność nie jest niczym, co mogłoby pochodzić od kogokolwiek innego. Musisz ją osiągnąć sam. Musisz jej pragnąć. Musisz ją szukać. Musisz dążyć do niej. Musisz jej mocno pragnąć.
Wolność nie jest wartym dążenia dobra, jeśli zaczyna oznaczać samotność - to jest, swoje odcięcie od miejsca i rzeczy, które są najbliższe naszemu sercu.
Wolność nie jest pojęciem abstrakcyjnym. Gdy ją przeżyjesz, staje się czymś najbardziej konkretnym, co może dostarczyć ci życie.
Wolność nie polega na robieniu wszystkiego, co chce się robić. Wolność polega na umiejętności robienia tego, co powinniśmy robić.
Wolność jest tym wyżej ceniona, tym wyższa jest jej cena. Wolność wiąże się zwykle z trudem. To jest jej prawdziwa miara. Trud téj wolności polega często na pokonaniu w sobie tego, co przeciwdziała jej pełnemu rozwojowi.
Wolność nie polega na tym, żeby robić wszystko, co się chce, ale na tym, żeby nie robić tego, czego się nie chce. To jest cała wolność.
Wolność oznacza prawo do mówienia ludziom to, czego nie chcą słyszeć.
Wolność nie jest stanem spoczynku i bezpieczeństwa, ale nieustającym, ryzykownym zadaniem tworzenia i obrony porządku moralnego.
Wolność jest nie tylko prawem, ale i obowiązkiem człowieka; obowiązkiem, który polega na wyzwoleniu samego siebie od uwarunkowań, które blokują pełen rozwój jego ludzkiego potencjału.