Jaka szkoda, że tak krótki ...
Jaka szkoda, że tak krótki jest czas między okresami, gdy jest się za młodym, a gdy jest się za starym.
... jestem tym, czym zrobiły mnie moje uczynki, i nic innego nie ma znaczenia.
Nie jestem sama, ponieważ mam w sobie dziecko. Ja to już naprawdę czuję.
Ale życie to nie jest rozbita szklanka. Tego nie da się odkupić.
Czasem miałem wrażenie, że noszę znak z napisem "dowalcie mi".
Niebezpiecznie jest więzić smoka, żeby upiekł mięso.
Nie liczmy na potomnych - na nas także liczyli nasi przodkowie.
Umarła za życia, żyć będzie wiecznie.
Potrzebujemy rozmowy jak dobrego jedzenia, a dobrowolnie wybieramy emocjonalna anoreksję. W środku wszystko krzyczy: mów do mnie! obejmij mnie! kochaj mnie! a jedyne co wychodzi z naszych ust, to słowa nie mające żadnego znaczenia.
Człowiek, którego całe życie jest zaplanowane, jest teoretycznie martwy. Jego wrażenia przestają być dla niego rzeczą realną. Zostaje obcytem samym sobie, a także innym ludziom.
M: Pomyśl, co by było, gdybyśmy się spotkali bez maski? Gdybyśmy nie musieli grać tych wszystkich ról, które zostały nam narzucone.
J: To jest niemożliwe. Maskowanie się zaczyna się już w kołysce i trwa przez całe życie. Żaden człowiek nie jest w stanie dowiedzieć się, kim jest naprawdę, jak ty to nazywasz.