Choroba pozwala poznać słodycz zdrowia, ...

 Często po nocy zastanawiam się... Po co ja w ogóle żyje...

 Człowiek na starość przypomina emerytowanego aktora, który siedzi na widowni i smętnie spogląda, jak jego ulubione role gra ktoś inny.

 Nie wiem, jak mam wracać do życia, w którym dzieję się tylko ja.

 U naczelnych najważniejszy jest dotyk.

 W osobowości nas wszystkich drzemie pewien procent nieokreśloności.

 Tak, mieszkanie numer pięćdziesiąt rozrabiało, i nic na to nie można było poradzić.

 Uczynki popełnione w ciemnościach nie ukryją się przed światłem dnia.

 To było cudowne! Jak pierwszy łyk wody po wielu dniach na pustyni.

 Do każdego dziecka pasuje inny klucz i rolą wychowawcy jest go znaleźć.

 Dla wielu nauka o moralności zaczyna się gdzieś pomiędzy grzechem lekkim a ciężkim.