Żyjemy w cywilizacji w której ...
Żyjemy w cywilizacji w której człowiek jak nigdy przedtem jest zaabsorbowany samym sobą
Bogactwo w radości nie zależy od sakiewki, lecz od serca.
Żaden dzień się nie powtórzy,
nie ma dwóch podobnych nocy,
dwóch tych samych pocałunków,
dwóch jednakich spojrzeń w oczy.
Umrzeć jutro warte było tyle samo,
co umrzeć każdego innego dnia.
Każdy bowiem dzień wydarzał się po to,
by go przeżyć lub by odejść z tego świata.
Wolę być wredna,
ale lojalna niż przesadnie miła, zarazem fałszywa!
Ósma rano w sobotę to jak minus trzecia rano w normalny dzień...
Jak się komuś powtarza na okrągło, że jest świnią, to zaczyna chrząkać!
Wie pan, bo miłość to świadomość, że jest się kimś najważniejszym. To życie z kimś, kto przytrzyma mocno za rękę, gdy ziemia się zatrzęsie, a nie z kimś, kto sam co chwila będzie wywoływał trzęsienie ziemi słowami "Odchodzę!". Miłość to siła, która nierozerwalnie łączy, spaja w jedno i nie pozwala wypowiadać słów, które tak bardzo ludzi dzielą. Bo miłość to niemożność wyobrażenia sobie życia bez tej osoby.
Kiedy pewnego razu otworzysz oczy i zobaczysz, co jest naprawdę ważne, będziesz zdziwiony, że widziałeś je tak długo i nie dostrzegałeś.
Dobroci nigdy się nie zapomina, bo zapisuje się w skrytości serca.
Dopiero z wiekiem człowiek zaczyna rozumieć, że nie należy pukać do wszystkich zamkniętych drzwi i nie
należy wchodzić we wszystkie otwarte...