Żyjemy w cywilizacji w której ...
Żyjemy w cywilizacji w której człowiek jak nigdy przedtem jest zaabsorbowany samym sobą
Kiedy życie wręcza nam wreszcie bukiet pięknych kwiatów, zwykle patrzymy podejrzliwie, czy między płatkami nie ukryła się osa.
Jest to złota zasada w życiu: wymagać mało od świata, a dużo od siebie.
Czasami kiedy błądzimy po omacku, wpadamy na jakiś dobry pomysł.
Dobre uczucia zawsze zostają wynagradzane. Na tym przecież polega rytm świata.
Oglądaliśmy upadek, biorąc go za zwycięstwo.
Są tacy, co potrafią, a są tacy, co nie potrafią. I tym cała rzecz.
Powaga jest mentalnym samobójstwem.
Kara powinna być jak sałata: więcej w niej oleju niż octu.
Może byłam starsza od siebie samej?
Morderstwo trwa ,dopóki morderca nie postanowi inaczej.