Żyjemy w cywilizacji w której ...

 Wszystko, co dobre, przychodzi w swojej porze.

 Czy nigdy się nie zastanawiałaś, jak rozpacza potwór?

 Oczy zakochanych widzą ostrzej niż oczy Boga, ale często zbyt ostro.

 Ludzie są jak węzełki: nie wiadomo,
co się w nie zbierze i czy dadzą się rozplątać.

 Wcześniej czy później wszyscy musimy stanąć przed wyborem. Poświęcić jedno, aby zyskać coś innego. W takich chwilach najważniejsze jest nie żałować tego, co tracimy. Bo jakkolwiek wielki będzie ból straty, jest to uzasadniona cena, jaką trzeba zapłacić za dokonany wybór...

 Czy to bajka, czy nie bajka,Myślcie sobie, jak tak chcecie,A ja przecież wam powiadam:Krasnoludki są na świecie.

 Nie jestem już młodzieńczo naiwna, by uważać, że mamy prawo oczekiwać wyłącznie superszczęścia i spełnienia. Wydaje mi się, że życie jest po prostu poligonem, wspaniałą szkołą. Jestem nawet na takim etapie, że chyba nie chciałabym doświadczać wyłącznie momentów przepełnionych szczęśliwością. Mogłabym wtedy przestać rozumieć, czym ona jest.

 Przeznaczenie to abstrakcja.

 Na chorobę " co powiedzą inni?" niech będzie lekarstwo "mam to gdzieś, żyje własnym życiem i własnymi wartościami"

 Należy zachować ostrożność w stosunku do własnych życzeń, bo mogłyby się jeszcze spełnić.