Życie jest snem.

 By móc czynić dobro, trzeba najpierw zaakceptować czynienie zła.

 Gapimy się w telefony zamiast w oczy albo gwiazdy. Siedzimy w kieszeniach innych zamiast siedzieć za rękę z bliskimi. Zaglądamy w czyjeś życia zamiast w głąb siebie. Za dużo narzekamy, obgadujemy za mało słuchamy, współczujemy. Wolimy drwić, wyśmiewać zamiast pomagać, pocieszać. Podstawiamy nogę zamiast wyciągać rękę. A później się dziwimy, że ten świat jest taki zły, tyle że ten świat to... My. (Elżbieta Bancerz - Dusza zaklęta w słowa)

 Patrzyłem na nie, a na mnie patrzyła śmierć.

 Nic dwa razy się nie zdarza i nie zdarzy. Z tej przyczyny zrodziliśmy się bez wprawy i pomrzemy bez rutyny.

 Do sabatu potrzebne są przynajmniej trzy czarownice. Dwie czarownice to tylko kłótnia.

 W życiu chodzi o to, aby uczyć się tak,by inni nie spostrzegli, że się człowiek uczy.

 Pasterze to naród obłąkany.

 Oczekiwanie na niebezpieczeństwojest gorsze niż moment,gdy ono na człowieka spada.

 A srebra sztyletów w podłych, w ohydnych rękach
Są zardzewiałe i nie mogą ranić dusz..

 Żeby być odważnym, trzeba mieć coś do stracenia.