Jak możecie siedzieć nad pergaminami ...

 Uczenie się jest rzeczą szlachetną nawet dla starca.

 Bez cierpienia nie rozumie się szczęścia.

 Czas jest najlepszym nauczycielem, ale nieczęsto ma dobrych uczniów.

 Życie spędzone na popełnianiu błędów jest nie tylko zacniejsze, ale także bardziej użyteczne niż życie spędzone na nierobieniu niczego.

 Dobrych ludzi spotykały złe rzeczy, a tak być nie powinno.

 Chwila szczęścia znaczy więcej niż tysiąc lat sławy.

 Usiądź w swoim wnętrzu bez celu. Bądź obecny. Bądź otwarty na to, co jest między zaczynaniami, między zakończeniami. Między oddechem i oddechem docenisz całe swoje życie. W ciszy między słowami usłyszysz, co mówi życie.

 Ostre są strzały złamanego serca.

 Tak drzemie we mnie wiele książek, lepszych i gorszych, najrozmaitszych. Zdania, słowa, akapity i wersy, niczym niespokojni sublokatorzy, nagle budzą się do życia, wałęsają się samotnie albo rozpoczynają w mojej głowie hałaśliwy dialog, którego nie potrafię uciszyć.

 Żyjemy tak, jakby życie było karą. A przecież jest nagrodą.