Qui non laborat, non manducetkto ...

 Bo czas żadnych ran nie leczy. Czas może tylko uczy nas rozsądniej obchodzić się z bólem, jakoś bandażować te rany. Żyć z nimi i tyle.

 Można z tym walczyć, ale kiedy śmierć mocno chwyci ofiarę, nic nie da się na to poradzić.

 Życie jest jak rower. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Lepiej być biednym i dumnym niż nadal biednym lecz przegranym.

 Im bardziej stromą pójdziesz drogą, tym wcześniej osiągniesz szczyt.

 Chciałabym się zbliżyć do nich słowami.

 Życie nie jest romansem,przedstawieniem w teatrze czy działalnością - lecz trudną sytuacją.

 Nikt nie może uciec od swego przeznaczenia.

 Ludzie najczęściej klaszczą wtedy, kiedy wcale się to nie należy.

 Każde życie powinno mieć swoją mapę.