Na ogół nie zabija się ludzi, z którymi ma się ...

 Życie jest jak jazda na rowerze. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Ktoś miłowany tu przyjdzie - dobre obejmą nas ręceI będą nasze uśmiechy srebrnym błękitem dziecięce.(...)Wszystko się ku nam przybliży i w zachwyceniu ukażeDawno zgubione radości, imiona nasze i twarze.

 Każdy z nas myśli. Liczy się jednak wyjątkowość pomysłów.

 Czas to nie droga szybkiego ruchu pomiędzy kołyską a grobem,czas - to miejsce na zaparkowanie pod słońcem.

 Bo nas sam Pan uczył temu:Chcesz - li sam brać, daj drugiemu.

 W najgorszym najgorsze jest czekanie na najgorsze.

 Szansa była niewielka. Ale większej nie mieliśmy.

 Po prostu czasem musimy być okrutni, żeby okazać dobroć - jak lekarz, który robi dziecku zastrzyk, choć wie, że będzie ono płakało, nie rozumiejąc, że to dla jego własnego dobra.

 Ludzie są maszynami, które wspólnie tworzą swój świat społeczny. Na tym polega właściwe clou procesów kulturowych. Ten stworzony własnymi siłami świat społeczny wywiera ponadto ogromny wpływ na zachowanie jednostki.

 Życie nie musi obfitować w wielkie wydarzenia. Codzienny obowiązek, prosty i niepozorny, wystarczy, aby je upiększyć i uszlachetnić.