Gdyby się było zawsze szczęśliwym, ...
Gdyby się było zawsze szczęśliwym, nie sprawiałoby to żadnej przyjemności.
Życie nie musi obfitować w wielkie wydarzenia. Codzienny obowiązek, prosty i niepozorny, wystarczy, aby je upiększyć i uszlachetnić.
Człowiek rodzi się nie dla przyjemności, lecz dla radości.
Ludzie prędzej puszczają w niepamięć śmierć ojca niż stratę ojcowizny.
Życie to coś więcej niż tylko zrozumienie, co się dzieje. To przechodzenie przez sprawy z ciekawością, odwagą, perspektywą, empatią, wiedzą i bez zmęczenia. Jest to wielka podróż, w której doceniamy jeden drugiego, pomimo naszych różnic, i szanujemy siebie nawzajem, pomimo naszych błędów.
Bogactwo pozbawia wrażliwości - jak wszelkie szczęście.
Ludzie lubią komplikować sobie życie, jakby już samo w sobie nie było wystarczająco skomplikowane.
Każdy może stać się młodym, ale musi się w tym przez bardzo wiele lat zaprawiać.
Ten, kto jest rozumny, subtelny, wyniosły i głęboki musi przemawiać rozumnie i subtelnie i głęboko, a kto jest wyrafinowany musi przemawiać w sposób wyrafinowany – gdyż wyższość istnieje i istnieje ona nie po to ażeby się zniżać.
Czyny innych nie zdołają okryć cię hańbą, tak jak mogą to zrobić twoje własne postępki.
Płacz trochę pomaga -dopóki się płacze. Ale w końcu, wcześniej czy później, trzeba przestać płakać, a wtedy trzeba się zdecydować, co robić dalej.