Piękno, które pomaga żyć, pomaga ...
Piękno, które pomaga żyć, pomaga również umierać.
Lepiej rozumieć mało, niż rozumieć źle.
I już wiem, że trzeba nauczyć się odchodzić. Od ludzi. Od tego, co nas niszczy, co nam nie służy. Od miejsc przykrych i niezrównoważonych. Ale należy także dawać szanse w innych miejscach. Otwierać siebie z klucza. Przed kolejnymi sercami. Czasem po to, żeby dostać po mordzie. A czasem po to, by zaznać raju na ziemi.
Chciałabym, żeby niektórzy ludzie tęsknili za mną, tak bardzo, jak ja tęsknię za nimi..
Nie ma znaczenia, jak długo żyjemy, ale jak. Wystarczy chwila, by człowiek uświadomił sobie wartość życia. Często jest to chwila, gdy życie mija. Wtedy zrozumieliśmy, że żyjąc dla celów nieistotnych, sami siebie pozbawiliśmy życia.
Sumienie tak jak serce musi pracować bezustannie.
Oprócz optymistów i pesymistówistnieje jeszcze trzeci gatunek: przewidujący.
Tym samym mózgiem myśleć i wierzyć?
Pieniądze szczęścia nie dają, lecz każdy chce to sprawdzić osobiście.
Nikt nie jest zobowiązany do rzeczy niemożliwych.
Roztropne i ostrożne myślenie to sanktuarium mądrości.