Żeby iść w przyszłość,najpierw trzeba uszanować przeszłość.

 Gdy już raz było się martwym, nic nie wydaje się straszne.

 Zawsze człowiek ma za mało, jak mu państwo wydziela.

 Nie istnieje tu niedelikatność, nie istnieją nagłe pocałunki.

 A McMurphy pokłada się ze śmiechu. Śmieje się, ze wszystkiego. Bo wie, że trzeba się śmiać ze wszystkiego, co boli, aby zachować równowagę
i nie dać się zwariować. Wie, że nie ma nic bez bólu; nie pozwala,
by zawarty w tym komizm został przysłonięty przez ból, tak samo jak nigdy by nie pozwolił,
żeby ból został przysłonięty
przez komizm.

 Świadome uczenie się jest możliwe wtedy, gdy osoba aktywnie szuka kłopotów.

 Nie istniejemy sami w sobie, lecz tylko w naszych wzajemnych odczuciach.

 Tytuły książek, choć nadal niezrozumiałe, nosiły zwodniczą sugestię czytelności.

 Stres w połączeniu z niekorzystnym oświetleniem każdego potrafi zmienić w wampira.

 Pamięć żarła mu duszę niczym potworna choroba.

 Bo nie jest światło, by pod korcem stało,Ani sól ziemi do przypraw kuchennych;Bo piękno na to jest, by zachwycałoDo pracy; praca - by się zmartwychwstało.