Droga którą dążysz nie jest drogą wieczną...
Droga którą dążysz nie jest drogą wieczną...
Żyjemy jednak w świecie rozczarowań, gryp i reumatyzmów.
Kwintesencją całej tej wiedzy jest
i pozostanie fakt, że wszyscy ludzie kłamią
i każdy, kto twierdzi, że nigdy nie skłamał,
to właśnie ta osoba, która stanowi dla
nas największe niebezpieczeństwo.
Wszyscy ludzie cierpią na chorobę, jaką jest kłamstwo. Nie wolno o tym zapominać. Musimy tylko, jak już dwukrotnie podkreślaliśmy, rozróżnić przy ocenie tych, którzy przez kłamstwo chcą nas oszczędzić, od tych,
którzy planowo i we własnym
interesie działają na naszą szkodę.
(...) nie można poznać samego siebie, dopóki nie pozna się własnych granic.
Czasami, niektórych trzeba sobie odpuścić. Nie dlatego, że Tobie nie zależy tylko dlatego, że to im nie zależy.
Trudno umrzeć jak mądry, kiedy żyć trzeba jak wszyscy głupi.
Bardziej niż cokolwiek innego – przygotowywanie
się jest sekretem do sukcesu.
Najwykwintniejsze przyjemności są zawsze niespodziewane.
To grzechy przysłaniają ludziom prawdziwy świat.
Trzeba czasem się zatrzymać, kochanie...
Wspomnienia upiększają życie, ale tylko zdolność zapominania czyni je znośnymi.