Nie ma nic gorszego od samotności we dwoje.

 Nie wtrącaj się w nie swoje sprawy. Nie naprawiaj komuś życia, pracy ani związku, jeśli nikt Cię o to nie prosi. Zajmij się swoimi sprawami, a jeśli masz za dużo czasu, to napisz wiersz, lub umyj okna. Ale nie wtrącaj się do życia innych ludzi, bo prędzej czy później niechcący dostaniesz łokciem w oko...

 Nie ma innej drogi by odnaleźć siebie jak ta, żeby choć raz całkiem się od siebie uwolnić.

 Życie jest jak jazda na rowerze. Żeby utrzymać równowagę, trzeba się poruszać.

 Tylko życie poświęcone innym warte jest przeżycia.

 Życie to dochodzenie różnymi drogami do niczego.

 Pomyśl, jaki świat byłby piękny, gdyby ludzie spotykali się w odpowiednich momentach życia. A nie o parę lat i zdarzeń za późno, za wcześnie. Gdyby mówili to, o czym tak zaciekle milczą. Ile nocy byłoby przespanych, ile serc nie aż tak pustych.

 Bardziej niż cokolwiek innego – przygotowywanie
się jest sekretem do sukcesu.

 Takie ciepłe wrześniowe popołudnie – idealny dzień na powrót do normalności...

 Należy być optymistą na początku pracy, a krytycznym na końcu.

 Puste pokoje. Dwa słowa, ile treści.