Chciałabym się zbliżyć do nich słowami.

 Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak - to straszne.

 Ciąża to czas doskonalenia, czas wysychania w cieniu.

 Życie to rzeka, czasem spokojna, czasem wzburzona. To, co na początku wydawało nam się wielkim sztormem, z czasem może okazać się tylko małą falą. Wszystko zależy od perspektywy.

 Nie wykorzystasz pełnego potencjału ruchu, jeśli nie masz o nim pojęcia.

 Lepiej wspominać życie z okrzykiem "nie wierzę, że to zrobiłem”. Niż ze smutnym westchnieniem "szkoda, że się nie odważyłem".

 To właśnie lęk przed porażką nie pozwolił mi dotąd podjąć Wielkiego Dzieła.

 Izoldo, przyjaciółko moja, i ty, Tristanie, otoście wypili śmierć własną.

 Los jednak działa według sobie tylko znanych prawideł.

 Zaufanie to taka dziwna rzecz, która musi być obustronna.

 Zawsze powtarzał, że ludzie zachowują się tak, jakby byli nieśmiertelni, i to było ich zgubą.