Stał sie kłopotem i ikoną tej części świata.

 Dwukrotnie: o raz za dużo.

 Otarłam się o śmierć tyle razy, że dawno wyrobiłam normę przeciętnego śmiertelnika.

 Nie, to lęk przed utratą talentu. Bała się, że już nigdy niczego nie napisze.

 Nie dość zapewnić komuś zbawienie; trzeba mu jeszcze dać środki do życia.

 Potrzeba jest bodźcem myśli, myśl podnieca do czynu.

 Gdyby nie receptory na neuronach, z pewnością nie byłoby poezji.

 Życie w cieniu podejrzeń też ma swoje blaski.

 Nie tylko sztuka i wiedza, ale także cierpliwość musi być częścią dzieła.

 Historia jest świadkiem czasów, światłem prawdy, życiem pamięci, nauczycielką życia.

 Nie musisz udawać, że jesteś silna,
nie musisz mówić, że wszystko jest dobrze,
nie martw się tym, co pomyślą inni, jeśli
musisz, płacz - to dobrze wypłakać łzy do
końca -tylko wtedy wróci uśmiech.