Uśmiechnij się do chłopca, który sprzedaje mokre róże.

 Mama zawsze w głębi duszy uważała, że wiersz bez rymu nie jest wierszem.

 Kto raz opuści granice swojego świata, nie powinien liczyć na to, że będzie on na niego czekał.

 Cuda rosną tylko tam, gdzie je zasadzisz.

 Życie jest niesprawiedliwe, ale to wcale nie znaczy, że jest nie do wytrzymania.

 (…) najbardziej kochamy tych ludzi, te sprawy i te rzeczy, od których bieg życia każe nam odchodzić – nieraz na zawsze.

 Jedyną rzeczą której żałuję w swoim
życiu jest to, że nie jestem kimś innym.

 Nie ma nic piękniejszego, niż znaleźć swoje przeznaczenie i działać zgodnie z nim. Nic mnie nie krępuje. Nie boję się ryzyka. Boje sie stagnacji i rutyny.

 Człowiekowi często zdaje się, że
się już skończył, że się w nim nic więcej nie pomieści. Ale pomieszczą się w nim jeszcze zawsze nowe cierpienia, nowe radości,
nowe grzechy.

 Może w innym czasie, innym miejscu, z innym bagażem doświadczeń, ewentualnie w innej rzeczywistości, znowu się spotkamy i przeżyjemy razem życie, które dzisiaj nas przerosło.

 Daj mi rząd dusz!