Czy można być tak długo smutnym na tak ciekawym świecie?

 Wszystko, co żyje, kiedyś umiera i
przemienia się w ohydną nicość.

 Czas to najlepsza cenzura, a cierpliwość - najdoskonalszy nauczyciel.

 Ubrana była w suknie koloru kości słoniowej a w oczach miała zapowiedź świata.

 Nigdy jednak nie można poznać ludzi patrząc na ich powierzchowność.

 Są sprawy, o których nie sposób mówić. Można o nich tylko malować.

 W wypowiedzianych słowach jest tlen: powietrze, którym oddycha małżeństwo.

 Serce zawsze jest za tym, by ratować, co się da.

 To takie dobre uczucie - kochać i być kochaną. Taki banał!

 Możemy spokojnie egzystować i umierać.

 Czym jest skąpstwo? Strachem przed biedą człowieka, który żyje w biedzie.