Szczerość to jedyna cecha za którą ludzie mogę Cię znienawidzić.
Trzeba długo bić głową w ścianę aby się rozstąpiła na rozkwitający ogród.
Była jak słoneczny dzień, ciasto truskawkowe i bitwa na śnieżki w jednym.
Nikt nie wie, ile ma jeszcze czasu:inaczej albo by się spieszył, albo zaniechał.
Bywa, iż sobą zdumiewam siebie.
Wiosną łatwiej jakoś podejmować decyzje.
Płomień gniewu opada, powoli przygasa.
Rany się goją. Kiedy jednak pozwalasz,
żeby tak się stało, umiera też część twojej duszy.
Jeśli oczekujesz, że świat będzie dla Ciebie sprawiedliwy, bo Ty jesteś sprawiedliwy, oszukujesz siebie. To dokładnie tak jakbyś oczekiwał, że Lew Ciebie nie zje tylko dlatego, że Ty nie zjadłeś jego.
Ciche pozwolenie w obliczu tyrani jest nie lepsze niż zgodzenie się wprost.
Po przeciwieństwo, życie nie jest jak zatoczka, którą łódź podpływa, aby zacumować, ale jak szerokie morze nieskończoności, które trzeba przepłynąć. I jeszcze jedno: na tym morzu nie ma bezwietrznej pogody. Istnieje tylko sztorm.
