
... jesteśmy niewolnikami sztuki latania.
... jesteśmy niewolnikami sztuki latania.
Wszystko co prawdziwe, wiąże się z
emocjami, a emocji nie wolno lekceważyć.
Bądź sceptyczny, gdy ktoś obiecuje ci niebo na ziemi.
Królowie i trupy zawsze wymagają obsługi, jak mówi stare porzekadło.
Tak naprawdę jednak prawdziwą walką jest pisanie.
Siedemdziesiąt lat jednego człowieka, a jakby siedemset ludzkości.
Jeśli nie potrafi powiedzieć, co naprawdę czuje, przeleje to na papier.
Należy każdego dnia posłuchać krótkiej pieśni, przeczytać dobry wiersz, zobaczyć wspaniały obraz i - jeśli byłoby to możliwe - wypowiedzieć kilka rozsądnych słów.
Bo kto uważa, że jest czymś, gdy jest niczym, ten zwodzi samego siebie.
Zmartwienie, to nie trzeba mu drzwi otwierać, ono samo przez okno wejdzie.
Myślę, że najgorsze, co może kogoś spotkać, to przegapienie swojego życia. Niewykorzystanie szansy na zrealizowanie swoich pragnień, na odnalezienie sensu i wreszcie - na poznanie i pokochanie siebie samego. Najgorsze dla człowieka to obejrzeć się wstecz, gdy jest już za późno, spojrzeć na swoje życie i uświadomić sobie, że - z głupoty, lenistwa czy tchórzostwa - nie poszło się drogami, którymi chciało się iść.