
A wędrując, nie zapomnij o duszy.
A wędrując, nie zapomnij o duszy.
(…) nie powinno tak być. Czy trzeba zapominać stare znajomości i dawne dni?
Życie jest na tyle krótkie, że nie ma czasu na złość, smutek. Musimy zrozumieć, że jest tylko jedno życie, a możliwość przemijania powoduje, że powinniśmy czerpać z niego pełnymi garściami.
Nic, co miało być zrobione, nie zostało niezrobione.
"Ludzkość dzieli się na: miłośników wolności i niewolników miłości, lecz to od nas zależy kim będziemy"
Niszczenie jest formą tworzenia.
Tak drzemie we mnie wiele książek, lepszych i gorszych, najrozmaitszych. Zdania, słowa, akapity i wersy, niczym niespokojni sublokatorzy, nagle budzą się do życia, wałęsają się samotnie albo rozpoczynają w mojej głowie hałaśliwy dialog, którego nie potrafię uciszyć.
Bo właśnie upodlenia duchaUgina wolnych szyję do łańcucha.
Jak ludzie za sobą tęsknią to się spotykają a nie tylko gadają, że bardzo, bardzo tęsknią.
Życie bywa okrutne, ale czasami nie pozostaje nam nic innego,jak się z tym pogodzić.
Czujemy się wolni, ponieważ brakuje nam bardzo języka, by wyartykułować nasze zniewolenie.