
A wędrując, nie zapomnij o duszy.
A wędrując, nie zapomnij o duszy.
Niektórzy po prostu są na chwilę. Może i najważniejszą w życiu. Może tą jedyną, do której będzie wracać się przez lata, nawet gdy pozostawione spojrzenie doszczętnie wyblaknie. Ci, którym zawdzięcza się choć jeden wers, są pomimo. Trzeba tylko iść dalej. Po inne spojrzenia. Po inne chwile. Po nowy początek. By nie zatracić w sobie chęci do czegoś, dzięki czemu jesteśmy tacy, jacy jesteśmy.
Żyje się za pieniądze, ale nie należy żyć dla pieniędzy.
Nie ma sensu mieszać łez z piwem.
O, życie moje!Bądź mi święte i olbrzymie!
Życie miejskie: miliony ludzi, których dzieli wspólna samotność.
I czasem przychodzi taki moment w życiu człowieka, że trzeba zrezygnować, zapomnieć, pójść naprzód. I nieważne, jak cholernie by ci zależało, jak trudne by to było. Po prostu trzeba…
Trzeba umieć iśćsłoneczną stroną życia.
Zanim coś powiesz upewnij się, że język jest podłączony do mózgu.
Są tacy, co potrafią, a są tacy, co nie potrafią. I tym cała rzecz.
Bladość pokazuje nam, w jakim stopniu ciało potrafi zrozumieć duszę.