Wiele osób nie rozumie dlaczego przestałam z nimi rozmawiać. A ja z kolei nie rozumiem dlaczego w ogóle z nimi kiedykolwiek rozmawiałam.

 Nikt nie może cofnąć się w czasie i napisać nowego początku, ale każdy może zacząć od dzisiaj i dopisać nowe zakończenie.

 Za dużo chcemy ogarnąć rozumem. Powinniśmy pamiętać o sercu.

 Ach, nie umarłam... Ach tak... Trudno... Przepraszam...

 Nie mogę ci obiecać, że nigdy nie będę ranny, ale mogę przyrzec, iż zrobię wszystko, co w mojej mocy, by wrócić do ciebie każdego dnia.

 Wielcy poeci przemieniają w poezję najgłębsze cierpienia.

 Ze słowami jest jednak taki kłopot, że gdy się je już raz wypowie, nie sposób ich żadną siłą cofnąć.

 Nie ma się czego wstydzić, matko. Przecież każdy z nas ma tyłek.

 Narób nadziei dziewczynie,
później się nie odzywaj...
Myśl, że jesteś fajny.

 Niektórzy z występujących w tej opowieści zginęli. Reszta przeżyła.