- Życie ci niemiłe?
- Wręcz przeciwnie.

 Myślałem że uczę się żyć , a uczyłem się jak umierać

 I co znów tego życia? Naparsteczek ledwo.

 Kto życia nie ceni, nie wart go.

 Miło jest uspokoić duchy przeszłości i próbować się z nimi zaprzyjaźnić. To odbiera im moc.

 Miarą skarbu jest jego wartość w potrzebie.

 Jak niewiele potrzeba, aby z ratownika stać się ratowanym.

 Dlaczego ludzie potrafią lepiej umierać niż żyć? Dlatego, że żyć trzeba długo, a umrzeć można prędko.

 Kiedy narusza się porządek, traci się ciągłość.

 Mam tyle historii do opowiedzenia. Niektórych z nich nawet już nie pamiętam.