Poezja kłamie, choć ładnie to czyni.

 Gdybyśmy nie byli śmiertelni, nie umielibyśmy płakać.

 I nie wierzę, że nie żyjesz. Musisz żyć, skoro wciąż cię czuję.

 Wiesz co jest gorsze od płakania w poduszkę? Pustka. Taka chwila, kiedy po prostu siedzisz i wpatrujesz się w niebo, wiesz, że nie możesz nic zrobić i ogarnia Cię to przerażające poczucie bezsilności, które zżera Cię od środka. A Ty nie robisz nic. Po prostu się przyglądasz.

 Od samego grania rozumu człowiekowi nie przybywa.

 Ile dasz dobrego z siebie tyle Ci się zwróci. Od innych osób, w innej postaci, w innym czasie, ale na pewno wróci do Ciebie.

 Obrzydzenie ogarnia mnie gdy widzę taki ogrom fałszu wśród ludzi wokół mnie...Dla poklasku i idealnego wizerunku skłonni duszę diabłu zaprzedać...

 Kto umiera, płaci swoje długi.

 A potem wpadło mi do głowy, że mogłabym spędzić resztę lata, pisząc powieść.

 Nic dwa razy się nie zdarza, ale są takie chwile, które chciałoby się przeżyć jeszcze raz.

 Niektórzy ludzie przyszli na świat, by samotnie borykać się z losem, ani to dobre, ani złe, takie jest życie.