Najnowszą pieśń najwięcej ludzie sławią.

 Jesteśmy na ziemi jak aktorzy, którzy muszą
odegrać największy spektakl, bez ani jednej próby.
To życie jest próbą generalną. To normalne,
że popełnia się błędy... ale one czegoś nas uczą.

 Tylko dureń szybko rozstaję się ze swoimi pieniędzmi.

 Człowiek nie pragnie na ziemi wiele. Chciałby tylko, aby to niewiele było dobre i nie dało na siebie zbyt długo czekać.

 Trzeba brać to, czego się pragnie. Zapłacić cenę i nie tracić czasu na skrupuły.

 Gdyby nie receptory na neuronach, z pewnością nie byłoby poezji.

 Do triumfu zła wystarczała bezczynność dobrych ludzi.

 Człowiekowi najtrudniej znieść, że już nic od niego nie zależy.

 No bo jak się dziękuje za życie? Czym za nie zapłacić? Gdzie są granice wdzięczności?

 Stres w połączeniu z niekorzystnym oświetleniem każdego potrafi zmienić w wampira.