Nie możesz chronić ludzi w ten sposób. Ludzie muszą dorosnąć. ...

 Może prawdziwe piękno nie jest wyłuskane i
nabożne, lecz potargane i trochę brzydkie.

 Nie jestem już młodzieńczo naiwna, by uważać, że mamy prawo oczekiwać wyłącznie superszczęścia i spełnienia. Wydaje mi się, że życie jest po prostu poligonem, wspaniałą szkołą. Jestem nawet na takim etapie, że chyba nie chciałabym doświadczać wyłącznie momentów przepełnionych szczęśliwością. Mogłabym wtedy przestać rozumieć, czym ona jest.

 Każdy umiera w samotności.

 Zanim padłeś, jeszcze ziemię przeżegnałeś ręką. Czy to była kula, synku, czy to serce pękło?

 Zawsze jeszcze drugi człowiek może stać się dla nas źródłem niewymownego udręczenia.

 (...) drzwi frontowe trzasnęły jak pękające serce.

 Brak wytrwałości to zawsze, w jakiejś części przynajmniej, brak wiary.

 Bo dla Anatolija pieniądze są celem życia. I śmierci też, można powiedzieć.

 Odwaga nie oznacza braku lęku, tylko uznanie, że jest coś ważniejszego niż strach.

 Tłumię strach. Kiedy podejmuję decyzję, udaję, że on nie istnieje.