[...] nic w życiu nie jest dane raz na zawsze.

 Z trudem przypominam sobie me ponure życie nim cię poznałem.

 Coś się zbliża, coś niezwykłego jak wiosna... Boję się.

 Pocałunek powinien być jak koniec dotychczasowego życia.

 Twój wiek nie definiuje twojej dojrzałości, twoje stopnie nie określają twojej inteligencji, a plotki nie określają tego, kim jesteś.

 Tylko chuda jest trochę... Nie wiem, jak taka
chmielowa tyczka miałaby przedłużyć mój ród!

 To, kim naprawdę jesteś, nie zawsze odpowiada temu, im jesteś dla innych.

 Komórki są niewygodne przez to, że są wygodne.

 Nosimy góry w kościach za życia i stajemy się nimi po śmierci.

 Świeże wspomnienia w istocie nie są wspomnieniami, to wciąż jeszcze zdarzenia.

 Aby znać człowieka, wystarczy poznać samego siebie; aby poznać ludzi, trzeba żyć pośród nich.