[...] nic w życiu nie jest dane raz na zawsze.

 Myślę, że najgorsze, co może kogoś spotkać, to przegapienie swojego życia. Niewykorzystanie szansy na zrealizowanie swoich pragnień, na odnalezienie sensu i wreszcie - na poznanie i pokochanie siebie samego. Najgorsze dla człowieka to obejrzeć się wstecz, gdy jest już za późno, spojrzeć na swoje życie i uświadomić sobie, że - z głupoty, lenistwa czy tchórzostwa - nie poszło się drogami, którymi chciało się iść.

 Były dni, gdy zazdrościliśmy tym, którzy umierali. Ich udręka wtedy się kończyła.

 I moim zdaniem wzrost dla samego wzrostu to logika komórki rakowej.

 Strasznie się boję, że nigdy nie pozwolisz sobie być szczęśliwą.

 Słyszeć nie znaczy słuchać,
bo słuch jest zmysłem,
a słuchanie sztuką.

 Tym samym mózgiem myśleć i wierzyć?

 Za młodu drży nam serce, a na starość nogi.

 Śmierć jest jedyną rzeczą w życiu, która przychodzi bez trudu.

 W dzień twarda emanująca siłą psychiczną, która ciśnie po wszystkich napotkanych ścierwach, a nocą bezbronna i cholernie wrażliwa dziewczyna, która dławi się łzami, bo nie może ogarnąć swojego życia.

 Nie wszystko co piękne musi kosztować majątek.