Kto oddał życie za innych, ten jest święty.

 Poznała, że samotność jest nieszczęściem w pewnych stanach duszy.

 Nadzieja jest nieodłącznym elementem życia.

 Zauważam, że im jestem starszy, tym mniej lubię mówić. Zwłaszcza że ludzie dużo mówią, ale nie rozmawiają, nie wymieniają myśli, tylko paplają. To męczące. I nie spotykają się ze sobą, tylko powtarzają: "Dobra, to jesteśmy w kontakcie". Każdy jest gdzieś w sobie. Wymieniają komunikaty.

 Jest to złota zasada w życiu: wymagać mało od świata, a dużo od siebie.

 Per aspera ad astraprzez ciernie do gwiazd.

 Każdy ma niezbywalne prawo do zmarnowania sobie życia.

 Życie jest jak rower. Aby utrzymać równowagę, musisz się poruszać.

 Ból można rozpraszać i uśmierzać przez łzy.

 Zdumiało mnie, kiedy Ucz skinęła głową, jakby przyznawała mu rację.

 Życie nie daje nam tego co chcemy,tylko to, co ma dla nas.