Cóż warta pamięć, co trwa tylko chwilę?

 Krajobraz to obsesja równie silna jak opium

 W jakiś nieracjonalny, wewnętrzny sposób serce i rozum mogą się wymieszać.

 Diagnoza ludzkości - tragizm nawracający.

 Niestety najczęściej tak w życiu jest, że nie wiemy komu możemy zaufać. Bliscy potrafią zdradzić, a zupełnie obcy przyjść z pomocą. Większość ludzi woli ufać wyłącznie sobie, bo to najlepszy sposób żeby się nie sparzyć. Zaufanie to krucha rzecz. Raz zdobyta pozwala korzystać z ogromnej swobody, ale utracona jest nie do odzyskania.

 Poza tym nie można zabić czegoś, co nigdy tak naprawdę nie żyło.

 Paradoks to przywilej filozofów.

 Do każdego dziecka pasuje inny klucz i rolą wychowawcy jest go znaleźć.

 Dopóki walczysz, jesteś zwycięzcą.

 Potem wniesiono nowe szklanki ponczu i zaczęły się opowieści.

 Złe doświadczenia trudno zapomnieć i to, co się z nimi wiąże zawsze pozostaje w pamięci.