
Nie trzeba wcale dla sukcesu rezygnować z życia. Można mieś ...
Nie trzeba wcale dla sukcesu rezygnować z życia. Można mieś jedno i drugie.
Zmęczonych, biednych ludzi nie stać na serdeczność.
Bo jak – w świecie, gdzie wszyscy starają się przeżyć za wszelką cenę – osądzać, tych, którzy decydują się na śmierć?
Doszłam w życiu do chwili, gdzie już za dużo nie tłumaczę. Jeśli ktoś mnie źle traktuje, to po prostu odpuszczam. Ochładzam relacje. Rozluźniam stosunki. Czasami odchodzę całkiem od znajomości z taką osobą. Kiedy już sobie uświadomię, że ktoś nie jest wart mojego czasu, to zwyczajnie przestaję mu go poświęcać. Życie jest za krótkie na emocjonalne konfrontacje z ludźmi, którzy nie wzbudzają już w nas pozytywnych uczuć. (Aleksandra Steć)
Czas spieszy, goi, dzieli.
Ambicja to ostatnie schronienie bankruta.
Życie bywa kapryśne, nie zawsze zwycięża ten, kto ma rację.
Życie wspólnotowe przechodzi obecnie próbę ogniową, ale możemy się spodziewać, że odrodzi się z solidarności ze świeckimi. Dzisiaj właśnie ludzie świeccy wykazują wyjątkowo silny dynamizm.
Czas zawsze zrehabilituje porządnego człowieka.
Często ci, którzy nie wiodą bogatego życia towarzyskiego wcale nie są aspołeczni. Po prostu mają bardzo ograniczoną tolerancję na idiotów i fałszywych ludzi.
Nie w poznaniu leży szczęście, lecz w dążeniu do niego.