(...) ja jestem Kameleon, igraszka chwili, straszne moralne nic!

 Śmierć jest naszą wierną towarzyszką, ponieważ właśnie Ona nadaje sens naszemu Życiu.

 Nagość w teatrze też jest kostiumem.

 Ale zawsze miałam poczucie, że zawadzam.

 Nawet w pochmurne dni zdarzają się słoneczne chwile.

 Jest tak: nie otrzymujemy krótkiego życia, ale czynimy je krótkim, i nie brakuje nam życia, ale je trwonimy.

 Nie ważne, czy dana osoba jest fizycznie przy tobie, czy nie- liczy się miłość.

 Życie to podróż, która jest znacznie bardziej interesująca niż cel. Kiedy zmieniasz sposób patrzenia na rzeczy, rzeczy, na które patrzysz, zmieniają się.

 W życiu jest tak, że czasami musisz się zderzyć ze ścianą. Musisz nabić sobie potwornego guza. I wtedy ktoś, prawdopodobnie, jebnie cię jeszcze prosto w brzuch. Wówczas sobie przypomnisz, jak fantastycznie jest mieć płuca. Jak cudowny jest każdy bezproblemowy oddech. Jak cudowny jest krzyk.
A później? Później musisz wstać, oprzytomnieć i rozwalić tę ścianę, albo ją obejść.
Wstań, więc. Ja próbuję.

 Od słowa do słowa idzie człowiek czasem całe życie.

 Klęską nie jest upadek na dno... jest nią pozostanie na dnie.