Przebaczenie rodzi przebaczenie.

 Błądzę w ciemnościach wspomnień i w rezultacie mylę się w rzeczach bardzo zasadniczych.

 Nie oceniamy dni przez to, co zbieramy, ale przez to, co zasiewamy. Przy życiu chodzi o to, na ile cieszy nas to, co daliśmy, a nie to, co dostaliśmy.

 Mam świadomość, że wszystko, co wydarza się między nami, jest inne, niżbyś chciał, ale czasem tak się dzieje, tak w życiu bywa, że ludzie chcieliby zrobić ze sobą wszystko, a tylko rozmawiają.

 Czasami chciałabym, tylko, by ktoś podszedł, przytulił mnie i powiedział "Rozumiem twój ból. Wszystko się ułoży, masz tu kubek gorącej herbaty i dwa miliony dolarów".

 Oglądaliśmy upadek, biorąc go za zwycięstwo.

 Od nadmiaru rozumu gorzej jest, niż by go wcale nie było.

 Zdziwił mnie, zawsze się dziwię, spotykając ludzi nielubiących psów.

 Jeżeli ktoś żyje według zaleceń lekarza, żyje nędznie.

 Ludzie o szerokich horyzontach mają mniejsze perspektywy.

 Chętnie drugich napominamy, ale sami upomnień niechętnie słuchamy.