Oboje jesteśmy dzielni. Ja zwłaszcza wtedy, jak się napiję.

 Na zawsze nie ma nic. Rzeczy się niszczą, a ludzie odchodzą.

 Człowiek tylko wtedy rozumie swoje życie, kiedy w każdym człowieku widzi siebie.

 Nie bądź jak reszta, którzy twierdzą, że żyją, a są tylko biologicznie aktywni. Ceną za życie, nie jest przebywanie w jak najdłuższym okresie, ale ekspresja najlepszego, co mam do zaoferowania.

 Nie jestem już młodzieńczo naiwna, by uważać, że mamy prawo oczekiwać wyłącznie superszczęścia i spełnienia. Wydaje mi się, że życie jest po prostu poligonem, wspaniałą szkołą. Jestem nawet na takim etapie, że chyba nie chciałabym doświadczać wyłącznie momentów przepełnionych szczęśliwością. Mogłabym wtedy przestać rozumieć, czym ona jest.

 Nie jesteśmy istotami ludzkimi na duchowej podróży. Jesteśmy istotami duchowymi na ludzkiej podróży. Każdego dnia jest nową okazją, aby zmienić życie na lepsze. To nie jest kwestia posiadania czasu, ale kwestia priorytetów.

 Życie jest po prostu złym kwadransemzłożonym z uroczych sekund.

 Wiesz dlaczego daję radę? Bo liczę tylko na siebie.

 Nie można żądać od innych, aby nas rozumieli, jeśli my ich nie rozumiemy.

 Będzie wówczas wiedział, że przegrał... że na próżno popełnił morderstwo doskonałe.

 Może gdybyś mi pozwolił odetchnąć chociaż przez chwilę, nie musiałabym uciekać!