Jesteś moją cudowną torturą.

 Bojaźń zaś i strach padł na cały lud.

 Życie jest dramatem i nawet istoty z natury swej najszlachetniejsze zaznać muszą
goryczy kapryśnego i zawistnego losu.

 Tylko ci którzy płakali w ciszy, wiedzą jak bardzo boli trzymanie wszystkiego w sobie.

 Sztuką jest pasować do reszty, stojąc z boku.

 Tak żyć nie można, nie wolno, a żyje się jednak - to straszne.

 Nie musisz się zgadzać na coś, co budzi twój sprzeciw. Nie staraj się nikogo uszczęśliwiać kosztem samej siebie.

 Życie nie jest problemem do rozwiązania, lecz rzeczywistością do doświadczenia. Oznacza to, że każda chwila, którą przeżywamy, jest niepowtarzalna i wartościowa. Nie wolno nam marnować czasu na szukanie ideałów, które nie istnieją.

 Decyzje podjęte w przeszłości kształtują naszą teraźniejszość.

 Boli brak pieniędzy; ale ich nadmiar stwarza jeszcze większe problemy.

 Często pozwalamy sobie na przejmowanie się drobiazgami, które zasługują jedynie na lekceważenie i zapomnienie. Jesteśmy oto na tej ziemi. Mamy do przeżycia zaledwie kilka dziesięcioleci, a tracimy bezpowrotnie wiele godzin na rozmyślanie o smutkach, o których za kilka lat zapomnimy i my, i wszyscy inni. A więc nie, poświęcajmy czas na działania i odczucia warte chwili, na wielkie myśli, prawdziwe uczucia i trwałe przedsięwzięcia. Bo "życie jest zbyt krótkie, aby było małe".